dawno dawno temu spędziłam 4 tygodnie w pracowni tkackiej na zajęciach u Lily Weisgerber-Peters
moje wspomnienia?
- feeria barwnych nici, włóczek i innych tekstyliów - w porównaniu z Polską początku lat dziewięćdziesiątych to było coś niezwykłego i absolutnie zachwycającego
- wielka przyjemność z tego, że można samemu zaprojektować i stworzyć tkaninę
- ciężar bagażu w drodze do domu, gdzie najwięcej miejsca zajmował dwuosnowowy dywanik/ mata z pasków dzianiny o wymiarach ok. 80 x 120 cm, swoje ważył
- i Lily, która z wielką swobodą prowadziła zajęcia po francusku, niemiecku lub angielsku (wedle życzenia) i równie swobodnie prowadziła swoje wielkie Volvo combi
ostańce
 |
| bardzo fajny materiał indygo na torbę, ma jeden feler - mimo wielokrotnego prania wciąż puszcza farbę |
 |
| próbki, które choć z błędami, to pewnie można jeszcze wykorzystać... |
 |
| ...bo się w dobrym stanie przechowały |
 |
| poduszka |
 |
| i paski |
i piękna książka, którą obejrzałam niezliczoną ilość razy i która mnie zainspirowała do zrobienia swetra w jeden z pokazanych tam wzorów
sweter już dawno spruty, za to książka ma się doskonale i nadal z przyjemnością do niej zaglądam
O, Bea, masz międzynarodowe tkackie konszachty! A jakie fajne ich efekty! Świetny color gamp na drugim i trzecim zdjęciu. Nie wiem czy bardziej podoba mi się on czy poduszka w piaskowych barwach.
OdpowiedzUsuńmożna to tak określić :)
Usuńchcesz powiedzieć, że popełniłam gampa? no no!
4 tygodnie, powiadasz ? Mogę pozazdrościć po cichutku ? A te jeansowe i morksie niebieskości mniamniuśne. Podsuei paskowe też urocze, szczególnie ta z czerwienią i czernią :-)
OdpowiedzUsuńzazdraszaczaj, ja sama sobie też zazdroszczę tamtego czasu ;-)
Usuńdzięki, poduszki zrobione z bawełny wysokogatunkowej jakiejś, bo przez 20 lat używania jeszcze się nie rozpadły