brzegi metodą Dixon

Zagęszczanie nitek osnowy na brzegach tkaniny ułatwia pracę – dyscyplinuje tkaninę – pomaga ją ustabilizować i uniknąć falowania. 

Przy tkaniu moich ulubionych szmaciaków przekładam po 4 nitki brzegowe przez płochę podwójnie i już to pozwala na uzyskanie ładnego, wyrównanego brzegu.

2

2

1

…

1

2

2

Anne Dixon opisuje w książce („Handweaver’s pattern book. The essential illustrated guide to over 600 weaves”, o której pisałam tu) bardziej złożoną metodę. Używa do tego po 12 nitek z każdego brzegu.

Opis teoretyczny wygląda tak:

Pierwszy etap - nicielnice

4 zewnętrzne nitki przewlekane przez nicielnice pojedynczo, a kolejnych 8 przewlekanych podwójnie

Schemat przewlekania przez struny nicielnic (lewy brzeg tkaniny)

1

1

1

1

2

2

2

2

Drugi etap – płocha (przy założeniu, że osnowę przewlekamy zgodnie z epi płochy czyli jedna nitka znajduje się w jednej szczelinie)

Wszystkie 12 nitek przewlekamy przez płochę podwójnie – tzn pierwsze 2 nitki w jedną szczelinę, drugie 2 w drugą szczelinę, a potem kolejne 4 w trzecią szczelinę, i jeszcze 4 w 4 szczelinę

Schemat przewlekania przez płochę (lewy brzeg tkaniny)

2

2

4

4

A tu brzegi w praktyce - w szaliku z wełnianą osnową i wełniano-bawełnianym wątkiem: 

 

Obawiałam się, że zagęszczenie będzie zniekształcało wzór, ale okazało się, że wygląda dobrze i spokojnie mogę takie brzegi polecić.

A Wy jakie macie sposoby na brzegi?